Projectperiode: 2015-2016
Door gemeentelijke bouwrestricties mogen er in De Hoeve geen huizen gebouwd worden en dat leidt bij inwoners tot zorgen over de leefbaarheid in het dorp. Dans en theatermaker Willy van Assen bracht deze zorgen onder de aandacht door samen met bewoners te bouwen aan een groot bouwwerk dat symbool staat voor de wens van het dorp om te bouwen. In combinatie met een optocht vol zang en dans is het bouwwerk in oktober 2016 op feestelijke wijze onthuld. Het bouwwerk zal blijven staan tot en met 2018, het jaar waarin De Hoeve zichzelf heeft uitgeroepen tot Cultureel Hoofddorp.
Willy is heel trots op wat ze met elkaar hebben neergezet. ‘Je onthoudt vooral alle leuke dingen en denkt wauw: ik zou dit nog honderdduizend keer willen doen’, vertelt Willy, ‘en de dingen die niet goed lopen daar kun je weer van leren, ook al voelt het op dat moment vervelend want je wil het goed doen. Maar je werkt met mensen en je maakt zelf ook veel fouten, en dat is niet erg.’
Dat Willy er nu zo over denkt is niet vanzelfsprekend. Het grootste obstakel in traject was zij namelijk zelf, zo geeft ze aan. Gehinderd door gedachten als ‘ik heb te weinig ervaring’ vroeg ze zich lange tijd af of hetgeen ze deed wel goed genoeg was. Maar haar coaches benadrukten dat Willy juist gróter moest denken.
‘Groter denken was mijn mantra voor dit jaar.
Eerst dacht ik, hoezo groter denken? Wat moet ik daarmee? Totdat ik me realiseerde dat groot denken essentieel is om te komen waar je uiteindelijk wilt zijn. Zowel in dit project als op persoonlijk vlak. En uiteindelijk was ik degene die naar JAWIS en de deelnemers riep: jullie moeten groter denken!’, vertelt Willy.
In dit project vielen al Willy haar interesses en vaardigheden op hun plek. ‘Dit vind ik echt het leukste om te doen, een groep vormen, kijken naar elkaars talenten, al mijn beroepen kwamen hierin samen.’ Willy ondervond dat de werkwijze van community-art haar goed ligt. Ze stelt dat ze erin geslaagd is een team van mensen om zich heen te verzamelen die al veel wisten en haar goed konden helpen. ‘Iemand zei tegen mij: je voelt goed aan wat mensen nodig hebben, je kunt kunstzinnig denken maar hebt ook nog de connectie met mensen, je vliegt niet weg’, vertelt Willy, ‘dat had ik mezelf nooit zo gerealiseerd, maar het nam zeker een stuk twijfel weg. Ik sta er nu heel anders in dan aan het begin van dit traject’.
